Meer dan een Zangeres

Ik ben groot geworden met de slogan ‘De wereld is ons werkterrein’. Het stond op een handgeschilderd affiche van mijn vader, dat boven zijn bank hing. Mijn vader was een gesjeesde missionaris, maar een succesvol socioloog en dat was zijn stellige overtuiging. Bewust of onbewust heb ik dat motto altijd in mijn achterhoofd gehad bij alles wat ik maakte. Mijn eerste muzikale carrière startte ik als zangeres in de Spaanstalige Argentijnse tango, waarin ik mij als een vis in het water voelde. Die tango, met zijn ingenieuze poëzie en hartstochtelijke melancholie had mij gekozen als vertolker. Zo voelde dat toen. Toen ik later radio ging maken, moest een documentaire over poëzie, over Borges gaan en worden opgenomen in Buenos Aires; kortom mijn vaders motto was jarenlang het mijne geworden. Dat die wereld natuurlijk ook Nederland in zich herbergt ontdekte ik veel later. En toen werd de behoefte om mijn eigen Nederlandse verhaal te vertellen in de muziek net zo onontkomelijk als de tango destijds.