Over Nescio
Van Nescio
Donderdag en Vrijdag – Kortenhoef
“Twee ochtenden die in mijn herinnering zijn samengegroeid tot een wonder. Ik zie alles telkens nog voor me. Volmaakte nazomer, wolkenloos, de eerste ochtend wat wind, de tweede een bijna stille plas. Kortenhoef-Loenersloot. Je kunt er voor mij Zwitserland en Italië en Tirol; voor in ruil krijgen en een gulden toe.” (Nescio – Natuurdagboek 26 en 27 augustus 1954)
“In Kortenhoef voor het Raadhuis en zitten zonnen. De toren en de groene glazen van de kerk, de 2 beuken met licht op de takken, het sjirpende vogeltje. Terug: weer de vallei van Kortenhoef, linksaf tussen de plassen met witte koppen naar Loenen.” (Nescio – Natuurdagboek 15 april 1955)
Waarom Nescio
Nescio is het pseudoniem voor Jan Hendrik Frederik Gröhnloh (Amsterdam 1882 – Hilversum 1961), een Nederlandse schrijver van neoromantische verhalen in een deels op Multatuli geïnspireerde stijl. Zijn bekendste werken zijn de drie novellen De uitvreter, Titaantjes en Dichtertje.
Nescio verkeerde vaak in de prachtige natuur rond Kortenhoef waarvan meerdere passages getuigen in zijn Natuurdagboek, 1996. De lezingencyclus van de OSG is naar hem genoemd vanwege dat Natuurdagboek, maar ook vanwege zijn pseudoniem dat betekent: “Ik weet het niet”. Dat spreekt ons aan, want wat weten wij nu eigenlijk écht van het leven, het geloof, de samenleving? Door middel van de lezingen hopen we ons inzicht en kennis te vergroten en ons blikveld te verruimen. Met dit gedachtegoed voelen we ons verbonden.
Nescio verkeerde vaak in de prachtige natuur rond Kortenhoef waarvan meerdere passages getuigen in zijn Natuurdagboek, 1996. De lezingencyclus van de OSG is naar hem genoemd vanwege dat Natuurdagboek, maar ook vanwege zijn pseudoniem dat betekent: “Ik weet het niet”. Dat spreekt ons aan, want wat weten wij nu eigenlijk écht van het leven, het geloof, de samenleving? Door middel van de lezingen hopen we ons inzicht en kennis te vergroten en ons blikveld te verruimen. Met dit gedachtegoed voelen we ons verbonden.
